კაროჩე 10 წელია ფაკტიურად ვერ გავდივარ სახლიდან ჩავიტარე უამრავი მკურნალობის კურსი ნერვოპათოლოგთანაც ფსიქოთერაპევტანაც და ბოლო ბოლო დიაბბეტ(ბ) დამემართა და 2015 წლის ივნისში მწვავე იშჩემიურმა ინსულტმა ინფარკტის კერებითაც მხია.
ეხლაც იგივე მდგომარეობაში ვარ ამ ნერვოზის მხრივ მაქსიმუმ ეზოში და ქუჩის კარებთან გავიდე ძველი თბილისის რაიონში ვცხოვრობ და ცხვირს თუ გავყოფ ეზოდან ეგაა და ეგ ეგრევე მეწყება შეტევა ხელების ფეხების გაყინვა რაგაც აუხსნელი შიშები და მოკლედ ყველაფერი რა თითკმის რაც უწერია ვეგეტო ნერვოზს ერთადერთი ხსნა არის ისევ ამოვიდე სახლში ნუ ამ დროს რა თკმა უნდა შაქარიც მიწევს
ვსვავდი დიაზეპამს ამ ბოლო დროს და რაგაც დონეზე მშველოდა ასე თუ ისე რა 1 საათამდე ვჩერდებოდი ქუჩაში მერე ისევ ეგრე სახლში
სხვა ფიზიკურად ვარ ტახივით))) არც ჯერათ ზოგს ვისაც დიდი ხანია არ უნახივარ ინსულტი რო მქონდა
ნუ ვობშემ დიაზეპამს ვეგა ვშოულობ გასაგები მიზზების გამო ვარ სოციალურად დაუცველი მარტოხელა ოგონდ დახმარებას არ მაძლევენ ესჩემისები და მარტო სტატუსი კიდე რაჩემ ყლედ მინდა
მაგარ ცუდ დგეში ვარ კიდე კაი წესიერი ცხოვრებით ვიცხოვრე დგემდე და ძმაკაცები ასე თუ ისე შეძლებისდაგვარად მეხმარებიან და სხვა კეთილი ადამიანები
და არც ვიცი რა შეგეკითხოთ რა გავაკეთო ამ ნერვოზული შეტევის დროს როცა დიაზეპამი არა მაქვს სახლში ლამის თავის მოკვლამდე და გაგიჯებამდე მივიდე
↧
არიქა მიშველეთ რამე
↧